Η θεραπεία που θα ακολουθήσουμε εξαρτάται από το υποκείμενο πρόβλημα, το οποίο υπάρχει. Θα πρέπει να υπολογίσουμε το στάδιο της σκολίωσης, τα συμπτώματα του ασθενούς, πόσο επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής του και αν ο ασθενής μπορεί να είναι λειτουργικός.
Σε αρχικό στάδιο και για να μπορέσουμε να καθυστερήσουμε τη χειρουργική θεραπεία όταν αυτό είναι εφικτό, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κηδεμόνα. Ο κηδεμόνας εφαρμόζεται μόνο σε κυρτώματα κάτω των 50° και ήπιες σκολιώσεις. Οι ασθενείς που ήδη βρίσκονται σε αναπηρικό αμαξίδιο, πρέπει να τροποποιήσουν το κάθισμα για να εφαρμόζει καλύτερα και να προσφέρει μεγαλύτερη άνεση.
Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται όταν το κύρτωμα είναι μεγαλύτερο των 50° και ο ασθενής παρουσιάζει προοδευτικά επιδεινούμενη σκολίωση, διότι ενέχει ο κίνδυνος έντονης παραμόρφωσης μελλοντικά. Περιλαμβάνει σπονδυλοδεσία αρκετών σπονδύλων. Για τους ασθενείς που δεν περπατούν ενδείκνυται η σπονδυλοδεσία με επέκταση στην πύελο, για να επιτευχθεί η σταθεροποίηση της λοξότητάς της.
Στις περιπτώσεις που εντοπίζεται πάθηση μυϊκής δυστροφίας, η χειρουργική επέμβαση συνιστάται να γίνεται όταν το κύρτωμα είναι μεγαλύτερο των 20°. Στόχος της επέμβασης σε αυτή την περίπτωση είναι ο ασθενής να διατηρήσει την κινητικότητά του και την υγεία των πνευμόνων του για πολλά χρόνια ακόμα. Το είδος του χειρουργείου που απαιτείται είναι ο συνδυασμός οπίσθιας και πρόσθιας σπονδυλοδεσίας. Προεγχειρητικά είναι σημαντικό να διερευνηθεί η κατάσταση θρέψης του ασθενή (λευκά αιμοσφαίρια και αλβουμίνη), καθώς και η πνευμονική και καρδιακή λειτουργία.
Η επέμβαση στοχεύει στη διατήρηση της ισορροπίας της σπονδυλικής στήλης και εν γένει μιας παραγωγικής και λειτουργικής ζωής.