Σε αρχικό στάδιο, η δισκοπάθεια αντιμετωπίζεται με ασκήσεις γυμναστικής και χορήγηση αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Συνιστάται να πραγματοποιηθούν μερικές συνεδρίες φυσικοθεραπείας. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι αποτελεσματικές και οι ειδικές ζώνες μέσης ή η εφαρμογή ζεστών επιθεμάτων.
Αρκετά αποτελεσματική θεραπεία είναι και η έγχυση κορτιζόνης στη σπονδυλική στήλη στις περιοχές ενδιαφέροντος. Οι εγχύσεις άλλων ουσιών και η χρήση laser δεν έχουν αποδεδειγμένα καλή αποτελεσματικότητα, ενώ ενίοτε επιτείνουν τον πόνο στη μέση.
Η μέθοδος θεραπείας που υπερέχει έναντι όλων των άλλων σε αποτελεσματικότητα, και συνιστάται να εφαρμόζεται όταν η συντηρητική θεραπεία με φάρμακα και φυσικοθεραπεία, παρόλο που έχει εφαρμοστεί για τουλάχιστον 6 μήνες, δεν έχει βοηθήσει τον ασθενή να ανακουφιστεί από τον πόνο, είναι η σπονδυλοδεσία.
Η σπονδυλοδεσία μπορεί να εφαρμοστεί μόνο όταν το πρόβλημα παρουσιάζεται το πολύ σε δύο δίσκους. Αν παρουσιάζεται σε περισσότερους, τότε δεν ενδείκνυται.
Με τη σπονδυλοδεσία αφαιρείται ο δίσκος που φαίνεται να έχει υποστεί βλάβη και στη συνέχεια, ενώνονται οι παρακείμενοι δίσκοι και τοποθετείται οστικό μόσχευμα και βίδες και ράβδοι από τιτάνιο για να σταθεροποιηθούν οι σπόνδυλοι μέχρι να γίνει πλήρως αποδεκτό το μόσχευμα. Η προσπέλαση για την τοποθέτηση του μοσχεύματος στο δίσκο είναι είτε πρόσθια είτε οπίσθια είτε πλάγια και δεν επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα.
Τα χαρακτηριστικά της σπονδυλοδεσίας που αποτελεί μια σύγχρονη μέθοδο θεραπείας της δισκοπάθειας και την καθιστούν καλύτερη, όταν βεβαίως ενδείκνυται η εφαρμογή της, είναι η γρήγορη αποκατάσταση του ασθενούς μετά το χειρουργείο, ο μειωμένος πόνος και οι μικρές τομές.