Οι θεραπευτικές επιλογές για την οσφυϊκή δισκοκήλη εξαρτώνται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, το μέγεθος και τη θέση της κήλης, καθώς και τη γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία είναι συντηρητική και στοχεύει στην ανακούφιση του πόνου και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας. Οι συντηρητικές μέθοδοι περιλαμβάνουν ανάπαυση (για σύντομο χρονικό διάστημα), φαρμακευτική αγωγή (αναλγητικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, μυοχαλαρωτικά, κορτικοστεροειδή από το στόμα ή με ένεση), φυσικοθεραπεία (θεραπευτικές ασκήσεις για την ενδυνάμωση των μυών της πλάτης και της κοιλιάς, διατάσεις, κινητοποίηση), θερμοθεραπεία ή κρυοθεραπεία, και σε ορισμένες περιπτώσεις, επισκληρίδιες εγχύσεις – ενέσεις στεροειδών για την άμεση ανακούφιση από τον πόνο.
Σε περιπτώσεις όπου η συντηρητική θεραπεία δεν αποφέρει αποτελέσματα μετά από αρκετές εβδομάδες ή μήνες, ή όταν υπάρχουν σοβαρά νευρολογικά ελλείμματα, όπως σημαντική μυϊκή αδυναμία, απώλεια αισθητικότητας ή διαταραχές στην ούρηση/αφόδευση, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Η πιο συνηθισμένη χειρουργική τεχνική είναι η δισκεκτομή, κατά την οποία αφαιρείται το τμήμα του δίσκου που πιέζει το νεύρο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να πραγματοποιηθεί μικροδισκεκτομή με τη χρήση μικροσκοπίου, μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική. Άλλες χειρουργικές επιλογές περιλαμβάνουν τη σπονδυλοδεσία, όπου δύο ή περισσότεροι σπόνδυλοι συνενώνονται για να σταθεροποιηθεί η σπονδυλική στήλη, και την τεχνητή αντικατάσταση δίσκου, μια λιγότερο συχνή επιλογή.
