Αυχενική Μυελοπάθεια

Τα συμπτώματα της αυχενικής μυελοπάθειας μπορεί να αναπτύσσονται σταδιακά και συχνά είναι ύπουλα στην έναρξή τους, καθιστώντας την έγκαιρη αναγνώριση δύσκολη. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι η διαταραχή της βάδισης. Οι ασθενείς μπορεί να παρατηρήσουν ότι δυσκολεύονται να συντονίσουν τα πόδια τους, να αισθάνονται αστάθεια ή να έχουν την τάση να σκοντάφτουν.

Επιπλέον, η αυχενική μυελοπάθεια μπορεί να προκαλέσει αδυναμία και μούδιασμα στα χέρια και τα πόδια. Η αδυναμία μπορεί να επηρεάσει τη λεπτή κινητικότητα των χεριών, κάνοντας δύσκολες καθημερινές δραστηριότητες, όπως το γράψιμο, το κουμπίωμα ρούχων ή το άνοιγμα ενός βάζου. Το μούδιασμα ή οι παραισθησίες (μυρμήγκιασμα) μπορεί να επεκτείνονται στα δάχτυλα και τα χέρια.

Άλλα συμπτώματα της αυχενικής μυελοπάθειας περιλαμβάνουν τον πόνο στον αυχένα, ο οποίος μπορεί να αντανακλά στους ώμους και τα χέρια, τις διαταραχές της ούρησης και της αφόδευσης σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, και τα σημεία Lhermitte, μια αίσθηση ηλεκτρικού ρεύματος που διατρέχει τη σπονδυλική στήλη και τα άκρα κατά την κάμψη του αυχένα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η σοβαρότητα και ο συνδυασμός των συμπτωμάτων ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των ασθενών.

Η διάγνωση της αυχενικής μυελοπάθειας βασίζεται σε ένα συνδυασμό κλινικής αξιολόγησης, νευρολογικής εξέτασης και απεικονιστικών μεθόδων. Ο γιατρός θα λάβει ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό, εστιάζοντας στα συμπτώματα και την εξέλιξή τους. Η νευρολογική εξέταση περιλαμβάνει τον έλεγχο της μυϊκής δύναμης, των αισθητικών λειτουργιών, των αντανακλαστικών και της βάδισης.

Οι απεικονιστικές εξετάσεις είναι απαραίτητες για την επιβεβαίωση της διάγνωσης και τον καθορισμό της αιτίας και της έκτασης της συμπίεσης του νωτιαίου μυελού. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι η εξέταση εκλογής, καθώς παρέχει λεπτομερείς εικόνες των μαλακών ιστών, συμπεριλαμβανομένου του νωτιαίου μυελού και των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Η αξονική τομογραφία (CT) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση των οστικών δομών και της στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα, ειδικά όταν η μαγνητική τομογραφία (MRI) αντενδείκνυται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί ηλεκτρομυογράφημα (EMG) και νευρογραφία για την αξιολόγηση της λειτουργίας των νεύρων.

Σύμφωνα με τον Dr. Τσιάβο Κωνσταντίνο, Χειρουργό Ορθοπαιδικό – Χειρουργό Σπονδυλικής Στήλης, η ακριβής διάγνωση της αυχενικής μυελοπάθειας είναι κρίσιμη για την καθορισμό της κατάλληλης θεραπευτικής προσέγγισης. Η λεπτομερής κλινική εξέταση σε συνδυασμό με τις σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους μας επιτρέπει να εντοπίσουμε την αιτία της συμπίεσης και να σχεδιάσουμε την πιο αποτελεσματική θεραπεία για τον κάθε ασθενή.

Η θεραπεία της αυχενικής μυελοπάθειας εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, την αιτία της συμπίεσης και τη γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Οι θεραπευτικές επιλογές μπορεί να είναι συντηρητικές ή χειρουργικές.

Η συντηρητική θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τα εξής:

• Χρήση Αναλγητικών και Αντιφλεγμονωδών Φαρμάκων: Για την ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής.
• Φυσικοθεραπεία (Μυϊκή Ενδυνάμωση): Για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης, της κινητικότητας και της ισορροπίας.
• Χρήση Αυχενικού Κολλάρου: Για την ακινητοποίηση και τη μείωση της πίεσης.
• Επισκληρίδιες Εκχύσεις – Ενέσεις: Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προσωρινή ανακούφιση του πόνου που σχετίζεται με την αυχενική μυελοπάθεια, αλλά δεν αντιμετωπίζουν την υποκείμενη συμπίεση.

Ωστόσο, η συντηρητική θεραπεία συνήθως δεν αντιμετωπίζει την υποκείμενη συμπίεση του νωτιαίου μυελού και μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο σε ήπιες περιπτώσεις.

Η χειρουργική θεραπεία αποτελεί συχνά την πιο αποτελεσματική επιλογή για την ανακούφιση της πίεσης από τον νωτιαίο μυελό και την πρόληψη της περαιτέρω νευρολογικής επιδείνωσης. Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, ανάλογα με την αιτία και την εντόπιση της συμπίεσης:

• Αποσυμπίεση Σπονδυλικού Σωλήνα: Αυτή η χειρουργική τεχνική στοχεύει στην αφαίρεση της πίεσης από τον νωτιαίο μυελό.
• Σπονδυλοδεσία: Συχνά συνδυάζεται με την αποσυμπίεση για τη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης μετά την αφαίρεση δομών που προκαλούν πίεση.
• Αυχενική Δισκεκτομή: Χρησιμοποιείται για την αφαίρεση του κατεστραμμένου μεσοσπονδυλίου δίσκου που πιέζει τον νωτιαίο μυελό.
• Πρόσθια Αυχενική Δισκεκτομή και Σπονδυλοδεσία (ACDF): Χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση ενός κατεστραμμένου μεσοσπονδυλίου δίσκου που πιέζει τον νωτιαίο μυελό και ταυτόχρονα για τη σταθεροποίηση των παρακείμενων σπονδύλων.
• Ρομποτική Χειρουργική Σπονδυλικής Στήλης: Αυτή είναι μια τεχνολογία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την υποβοήθηση της ακρίβειας σε διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις για την αυχενική μυελοπάθεια, όπως η αποσυμπίεση και η σπονδυλοδεσία.

Η επιλογή της κατάλληλης χειρουργικής τεχνικής γίνεται από τον χειρουργό, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενούς.

Η αυχενική μυελοπάθεια, εάν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές και μόνιμες επιπλοκές. Η προοδευτική νευρολογική επιδείνωση είναι μια σημαντική ανησυχία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αυξανόμενη αδυναμία, μούδιασμα και δυσκολία στη βάδιση. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστούν διαταραχές του εντέρου και της ουροδόχου κύστης, καθώς και παράλυση.

Ακόμη και μετά τη χειρουργική θεραπεία, υπάρχουν πιθανές επιπλοκές, αν και αυτές είναι σχετικά σπάνιες. Οι επιπλοκές μπορεί να περιλαμβάνουν μόλυνση, αιμορραγία, βλάβη των νεύρων, δυσκαταπόσια (ειδικά μετά από πρόσθια χειρουργική επέμβαση) και αποτυχία της σπονδυλοδεσίας. Η ενδελεχής προεγχειρητική αξιολόγηση και η σχολαστική χειρουργική τεχνική μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου αυτών των επιπλοκών. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι καθοριστικής σημασίας για την πρόληψη των μακροχρόνιων επιπλοκών της αυχενικής μυελοπάθειας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.